Yine bir gece kağıt kalem elimde,
Başlıyorum seni yazmaya bir çakmak sesiyle…
Kaldır kadehi, kimin şerefine denk gelirse. (Alaattin Çağıl)
Arkamdan demişler ki o duygusuz,
Duygusuz olduğum için mi gözlerim kaç zamandır uykusuz..
Ölmek sorun değil de hɑni bir gün mezɑrımɑ gelirsin de kɑlkıp sɑrılɑmɑmɑk koyɑr bɑnɑ.
İsyɑnım yɑnışımɑ ölüm bile susuyor ɑrdınɑ dönüp giden sen misin ɑ kɑdın gururum yere düşer yeter ki bɑk yüzüme üstüme bɑsıp geçme yɑr.
Ne kɑdɑr unuttum desemde onu görünce herşey yɑlɑn oluyormuş .
Dünyɑ’nın en büyük yüküdür; Aklı sende olmɑyɑnı, ısrɑrlɑ yüreğinde tɑşımɑk.
Seni içimde yɑşɑtmɑk için kimleri öldürdüm bi bilsenn…
Gözlerine bɑktıkçɑ ɑğlɑsɑ dɑ gözlerim, ɑğlɑmɑk için de olsɑ gözlerini özledim.
Zehir olsɑ içerim ellerinden, yɑlɑn olsɑ çeker giderim nefretimden, ellerinle ɑl sevgini pɑs tutmuş şu kɑlbimden..
Ne sevene düşmɑnım ne sevdiğime pişmɑnım SENİNLE OLMAK VARKEN SENSİZLİĞE İSYANIM ÖLÜMÜNE İSYAN!!!
Bɑlkonɑ çık ve bir sigɑrɑ dɑhɑ yɑk. Acıdɑn gebersende gerçekleşmeyecek olɑn hɑyɑllerin şerefine…
Öyle içten ki yüreğimin en derinindeki yerin; Çıkɑrı yok, çıkɑsı yok, çıkɑrɑsım yok… -Cɑn Yücel
Beni hep yɑnlış ɑnlɑdın zɑten; “Gel eceğim” ol demiştim, “Gel ecelim ol” değil.
Merɑk Etme Gülüşlerimi Alɑcɑk Kɑdɑr Pɑhɑlı Değil Senin Şerefin..
Alıştım mı yokluğunɑ ?
Vɑz mı geçiyorum vɑrlığındɑn…
Tedirginim ɑslındɑ…
Yɑ unutursɑm.. ?
http://guzelsozlerfull.blogspot.com/2016/01/damardan-damar-sozler-cok-guzel-damar.html
Peki yɑ www.guzelsozlerfull.blogspot.com bɑşkɑsını seversem ?
Işte o zɑmɑn hɑyɑtım boyuncɑ ɑffetmem seni !
Rakıyı gören suyu, kadını gören yatağı düşünür olmuş… Ne içmesini bilen var ne de sevmesini..
Bilekleri kesmek filan hikaye,hiç umudunu kestin mi? Ben kestim,Sanki kanaması durmak bilmeyen hayat damarlarından birini kesmişsin gibi, Kanaması durmuyor ve her saniye daha çok acıtıyor,Daha kötü olan ne biliyor musun? Ölmüyorsun….
Beni kaybetti ama sihirbaz falan değildi şerefsizdi!
Bana ‘Nerelisin’ diyorlar. Seni gösterip ‘Oralıyım’ diyorum. Sana ‘Nerelisin’ diyorlar; ‘Oralı’ bile olmuyorsun.
Düzen bu: Kadın ağlar, erkek bakar.. Kadın duyar, erkek duymaz.. Kadın sorar, erkek susar.. Kadın gider, erkek içer..
Her ayrılış, ölümün önceden alınan bir tadı gibidir, tekrar bir araya geliş de yeniden dünyaya gelişin önceden alınan bir tadı gibidir.
Kalp mi insana sev diyen yoksa yalnızlık mi körükleyen? Sahi nedir sevmek; Bir muma ateş olmak mi, yoksa yanan ateşe dokunmak mı?
Gözbebeklerinde kendim yerine başkasını gördüğüm insan; yalan söylerken bile nasıl bu kadar masum durabiliyordun?
İnsanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.
Bir şey söyle bana. İçimdeki kayayı kaldırıp atacak bir şey söyle. Nefes alabileceğim bir şey de bana.
Papatya fallarının her zaman tek bir sonucu vardır; elinize bakarsanız ve size kalan tek şeyin bi sap olduğunu görürsünüz.
Bir adın kalmalı geriye, Bir de o kahreden gurbet.. Beni affet.. Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç!
Hatırlamak için bir hafızamız varken, unutmak için elimizde hiçbir şeyin olmaması; hayatın bize attığı en büyük kazıktır.
Sen gittikten sonra yalnız kalacağım. Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, Ya canım ellerini tutmak isterse?
Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı, hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.
Kirli bi çocuk yüzüyüm kapında; ama dünyann en temiz gözleriyle bakıyorum sana. “Şeker değil istediğim, yüreğini koy avuçlarıma.”
Sizin hiç, varlığı yokluğunuz olan bir aşkınız oldu mu? Ve içinde “kal” saklayan bir “git”iniz? Benim oldu.
Kötü biri olduğumu söyleyenlerin hepsi. Sahip olduğum iyi niyetlerimin katilleriydi..
Hayatta öyle insanlarla birlikte olacaksın ki; Onlar için ‘İyi mi?’ diye sormadan ‘İyi ki’ var diyebilesin!
Beklemek; Şimdi hiç duymayan birine, dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.
Hiç kimse geriye dönüp yeni bir başlangıç yapamaz fakat herkes bugüne başlayıp yeni bir son yaratabilir.
Bazen bir şeyler yazarsın ona, yazar silersin.. yazar silersin.. O hiçbirini okumamış olur ama sen hepsini söylemiş olursun.
Gidebilirsin ya da beni unutabilirsin.. Ama ben yokmuşum gibi yaparsan eğer, hiç olmamışsın gibi davranırım! Kıvranırsın.
Seni hatırlatan herşeyde, katledilmiş mutluluklarım var. Her gülüşüm kanla karışık yağmurlu şimdi..
Boynu bükük duruyorsam eğer; içimden öyle geldiği için değil, yüreğimden gidenler olduğu içindir!
Dünyada akla değer veren yok madem, aklı az olanın parası çok madem, getir ordan şu rakıyı, alsın aklımızı: Belki böyle beğenir bizi el alem!
Ben genelde sırılsıklam aşık oluyorum, ama bir de bakıyorum ki bu aşkta ıslanan yine sadece ben oluyorum.
Şimdi sen; Uzattığın elini tutmayan ele mi dargınsın, yoksa tutmayacak bir ele uzattığın için, kendine mi kızgınsın?
Ben bu hayatta sadece iki kişiye güvenirim.. Bunlardan biri benim, diğeride sen değilsin.
Okumayı öğrenen çocuk gibi hecelerken ismini, “aşk” oldu dilim damağım.. Sus’adım bu gece sana..
Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.
Sen bana mı soruyorsun yalnızlığı sever misin diye ? Ben ki; ‘çayı bile iki şekerli içerim, birlikte erisinler diye’..
Parlatıcıyla aydınlanmaz gelecek, fön çekince düzelmez hayat ve fondotenle kapanmaz yaralar.
Hergün biraz daha artan sensizliğe kafa tuttum. Ama mutlu ol seni unutamadigim yerde kendimi unuttum.
Yolların uzaklığı farketmezdi seven yürek için. Bahaneler üretiyorsa gel vazgeç. Değmez üzülmeye, yalan bir sevda için.
Aslında söylediklerimden çok, sakladıklarımda gizliyim. En iyisi anlamak için konuştuklarımdan çok, sustuklarıma kulak verin.
Başkalarının hatalarından ders alın. İnsan bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşamıyor.
Cesaret bir gaz pedalıdır ve korku da bir fren; hedefinize giderken ikisine de ihtiyacınız vardır.
Defolu şehirlerde ihraç fazlası kadınlarsa payına düşen, senden önce öpülmüş dudaklarda sana dair cümleler aramayacaksın.
Erkeklerin kalpleri yerine cüzdanlarında yaşayan kadınlar, ruhları yerine kalçalarının okşanmasına razı olmak zorundadır.
Tek dileğim ne biliyor musun? Gözlerimi kapamış senli hayaller kurarken, gözlerimi açtığımda yanımda olman.
Bazen doğru olanı yapmak için en çok istediklerimizden vazgeçmemiz gerekir. Hayallerimizden bile..
Yolcu denmez her gidene, herkes o yolun taraftarı olmayabilir. Hiçbir sürgün, gittiği yolu sevmez mesela.
Umut; insanın vazgeçemediği illüzyon. Aynı anda en büyük güç ve en büyük zayıflık kaynağınız.
İnsan; Geçmişin hasretçisi, geleceğin özlemcisi, yaşadığı anın şikayetçisidir.
Ayrıldıktan kısa bir süre sonra başladığı yeni ilişkisinin temelleri senin elini tuttuğu günlerde atıldı.. Sen, seni çok sevdiğine inanırken.
Beni aşkın yağmur olup yağdığı, zamanın aşka kurulduğu, aşkın zekât olarak verildiği coğrafyalara götürsünler istiyorum.
Yıllar sonraya yazılmış bir mektup gözlerin. Zarfı dalgınlıkla kapanmış ve bana hiç açılmayacak.
Bütün bi geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatamazsın. Önce içine atarsın, sonra susarsın.
Hani zorlasan diyorum biraz.. soran olursa şayet; zorla güzellik olmadı deriz, sebebimiz olur en azından ayrılığa.
Gelişi güzel ayrılıklardı benimki.. ben hiç senin kadar esaslı, gitmedim senden.
Bazen iyiyim dediğinde daha fazla soru sormaması gerektiğini anlayan insanlara da ihtiyaç duyarsın.
Hayatımdaki bütün gölgelere ve bütün karanlıklara teşekkür ederim; onların sayesindedir ki ışığı şimdi eskisinden çok daha fazla seviyorum.
Bir kadın söyleyecek çok şeyi olduğu halde susuyorsa suskunluğu bazen sağır edici olabilir.
Sensizliğe yenilmek, sana yenilmekten zor olsada.. Ardımda bir sürü “belki”ler bırakarak, seni içimden terk ediyorum.
Gerçek şu ki; Hayallerimizde ki insanların hayallerinde ki insanlar değiliz!
Benim devrimini gerçekleştiremediğim, emperyalist kalbinde, kaç faşist pezevenk şimdi, yönetime el koyuyor?
Gönlümün meclisinde herkes konuşsun istemem, kimse müdahale etmesin aşka. Yer gök şahidimdir ki siyasi görüşüm yoktur senden başka.
Yorum Gönder